معذرت آقای مسی، هزاران بار معذرت...!
«معذرت آقای مسی»
ایرادی ندارد، دور هم هستیم و باهم می‌گوییم و می‌خندیم. اگر دید ما این است که فقط خودمان هستیم و خودمان را می‌بینیم، اشکالی ندارد. می‌توانیم شوخی کنیم و هر حرفی که دوست داریم بزنیم، اما ...
قضیه با چیزی که فکرش را می‌کنیم فرق دارد. آنجا صفحه شخصی یک آدم معمولی نیست، صفحه شخصی "لئو مسی" است. بازیکنی مودب که وقتی با کف پا روی انگشتش می‌روند، چیزی نمی‌گوید؛ وقتی با تکل از پشت و از عمد او را می‌زنند، اعتراض نمی‌کند...
از مسی به یاد نداریم به کسی توهین کرده باشد؛ به تماشاگران، مربیان، بازیکن حریف، خبرنگاران و حتی مردم عادی. رفتار مسی مثل یک بازیکن معمولی است. داخل زمین هیچ‌وقت کسی احساس نمی‌کند با بهترین بازیکن دنیا روبروست. رفتار او مغرورانه نیست و همیشه متواضع برخورد می‌کند. این پیش زمینه‌ای از تصویری است که همه از مسی در ذهن داریم. اما آیا به این تصویر احترام می‌گذاریم؟!...
شاید همین امروز و فردا مسی به هجوم ایرانی‌ها به صفحه شخصی‌اش واکنش نشان دهد و چیزی بنویسد که به جای خنده، برای خود گریه کنیم...! اما به‌طور قطع با شناختی که از او داریم، محترمانه پاسخ این کامنت‌های بی‌ادبانه و توهین‌آمیز را می‌دهد...
فراموش نکنیم ما مردمی هستیم که خود مقابل توهین، شدیدترین واکنش‌ها را نشان می‌دهیم و در ورزشگاه به خاطر حرکت فلان بازیکن در مسابقه رفت، انواع الفاظ رکیک و غیررکیک را در بازی برگشت به او می‌خورانیم...
می‌توانیم همچنان دور هم خوش باشیم و به دیگران توهین کنیم، اما فرداروز که جواب‌مان را دادند، بهتر است دهان‌مان را ببندیم و لام تا کام حرف نزنیم. همیشه می‌گوییم ایرانی به ادبش معروف است و به فرهنگش، اما اینکه امروز ما می‌کنیم، نه نشان از ادب دارد و نه نشان از فرهنگ...
